پروژه های شبیه سازی محصولات اهداف متفاوتی را دنبال میکند. بنا به مقصود پروژه ، نرم افزار های مختلفی برای مدلسازی و رندر محصولات استفاده خواهند شد.

شبیه سازی یک محصول برای نمایش طرح اولیه ، استفاده در کاتالوگ ها و تبلیغات ، ساخت انیمیشن ، نمایش مراحل مونتاژ و یا طراحی مهندسی و ساخت قالب انجام میشود.

محصول در ابتدا بر اساس منابع موجود مدلسازی میشود. این منابع بر طبق وضعیت موجود پروژه متفاوت خواهند بود.

درصورتی که پروژه طراحی محصول جدید باشد ، مدلسازی بر اساس طراحی صورت گرفته از محصول در زوایای مختلف انجام میشود.

در مورد محصولات موجود ، با عکاسی از زوایای لازم ، و متناسب سازی عکس ها در جهات مختلف ، مدلسازی آغاز میشود. این شکل پروژه ها ، عموما جهت استفاده تبلیغاتی ، ساخت انیمیشن و پرزانته محصول تعریف میشوند.

هنگامی که پروژه به جهت مدلسازی دقیق و مهندسی از محصول تعریف شده باشد ، شبیه سازی بر اساس دو منبع ممکن خواهد بود. نقشه های دو بعدی قطعات و یا اسکن دقیق سه بعدی از محصول.

پس از جمع آوری منابع جهت شروع مدلسازی ، نوبت به انتخاب روش ساخت مدل میرسد. نرم افزار های موجود برای این کار به دو دسته “mesh based” و “Nurbs” تقسیم میشوند.

پروژه های مربوط به پرزانته محصول ، ساخت انیمیشن و یا مدلسازی محصولاتی که دقت مهندسی در آنها نقشی ندارد ، بوسیله نرم افزار های "مش" انجام میشوند. این دسته از نرم افزار ها ، بوسیله قرار دادن قطعات کوچکی به نام "مش" یا "پولیگان" اقدام به ایجاد سطوح میکند و این سطح ها در کنار هم ، حجم مورد نظر را شکل میدهند. سطوح نرم و منحنی در این نرم افزار ها از طریق افزایش تراکم مش ها و ایجاد خطای دید ایجاد میشود. با وجود این که در ابتدا این ویژگی یک نقص به نظر میرسد اما استفاده از این دسته نرم افزار ها به دلیل منطق خاص مدلسازی ، برای ساخت احجام ارگانیک و پیچیده بسیار مناسب است.

 در سوی مقابل ، هنگامی که دقت مهندسی و مطابقت کامل مدل نهایی با محصول اصلی نیاز باشد ، پروژه از طریق نرم افزار های "نربز" انجام خواهد شد. یکی از برترین مزیت های مدلسازی از این طریق ، قابلیت طراحی و ساخت قالب و همچنین انعطاف بالا جهت ایجاد فایل های خروجی با پسوند های مختلف است. ساخت سطح در این دسته از نرم افزار ها به وسیله خطوطی ایجاد میشود که با منطق های ریاضی و الگوریتمی ترسیم میشوند. سطوح در این نرم افزارها نرم و در عین حال سبک و ساده هستند. این ویژگی علاوه بر ساده سازی ساخت مدل های صنعتی ، دقت بالا و قابلیت های گسترده مهندسی اعم از ویرایش ، گزارش گیری و آنالیز مدل را در اختیار کاربر قرار میدهد. 

پس از ساخت مدل و ایجاد ساختار اصلی محصول ، نوبت به آماده سازی صحنه برایجاد خروجی تصویری نهایی می رسد. کارهایی که در این مرحله انجام میشود ، شامل نورپردازی ، متریال سازی ، ساخت انیمیشن و رندر نهایی است.

ساخت متریال برای قسمت های مختلف یک محصول ، مبتنی بر ویژگیهای متفاوت سطح و مواد تشکیل دهنده آن صورت میگیرد. رنگ ، بافت ، شفافیت ، براق بودن ، زبری و نحوه عبور نور از درون حجم ، مهم ترین مواردی هستند که برای شبیه سازی متریال میبایست مورد بررسی قرار بگیرند. در بیشتر موارد ، هریک از ویژگی های سطحی یک قطعه نیاز به تصاویری خواهند داشت که به شکل مستقیم در دسترس نیستند ، بنابر این نیاز است تا به وسیله نرم افزار های 2 بعدی ، این تصاویر ایجاد شوند. در این مرحله بر اساس تصویر مورد نیاز ، نرم افزار متناسب انتخاب خواهد شد. درست مانند نرم افزار های 3 بعدی مدلسازی ، نرم افزار های 2 بعدی هم از الگوهای منطقی مختلفی برای ایجاد تصویر برخوردار هستند.

پس از ایجاد متریال های مختلف برای محصول ، نیاز است تا با نورپردازی ، فضای مناسبی جهت نمایش محصول ایجاد شود. نورها در نرم افزارهای 3 بعدی ، علاوه بر کمک به دیده شدن درست و دقیق اشیاء ، مانند دنیای واقعی امکان نمایش بهتر محصول از طریق خلق فضای حسی مناسب را فراهم میکنند.

در شکل کلی ، برای ایجاد یک تصویر ثابت از محصول ، فضایی مشابه یک استودیو عکاسی در پس زمینه همراه با نورهایی مانند نورهایی استودیویی ساخته میشود. در صورت نیاز به ساخت انیمیشن هم ، نورها متناسب با حرکت دوربین و سوژه نیاز به تغییر در جهت تابش ، شدت ، گسترش و گشودگی خواهند داشت.

پس از انجام درست تمام مراحل فوق ، ترکیبی مناسب از یک مدل بهینه ، متریال دقیق و نورپردازی مناسب به دست خواهد آمد. اکنون نوبت به تنظیمات درست برای انجام رندر می رسد. رندر به معنی گرفتن خروجی تصویری از یک صحنه است که مدلسازی  و بوسیله نورها قابل دیدن شده است. انجام این کار در وهله اول ساده به نظر میرسد ، اما در حقیقت کیفیت نهایی تصویربستگی به تنظیم دقیق پارامترهای رندر دارد. همچنین رندر گرفتن پروسه ای زمان بر است و انجام این تنظیمات بر روی زمان رندر هم تاثیر گذار خواهد بود. بین کیفیت تصویر و زمان رندر یک نسبت مستقیم برقرار است ، به این معنی که هر چه کیفیت تصویر نهایی بالاتر باشد ، نیاز به پروسس بیشتری از سوی سخت افزار کامپیوتر خواهد بود و زمان رندر هم طولانی تر است. بنابر این تنظیم درست رندر موجب به دست آمدن تصویری با کیفیت در عین صرف زمانی منطقی خواهد بود.