نگاهی به زندگی و آثار ساموئل هانتینگتونSamuel P. Huntington 

دانشمند فلسفه سیاسی و تحلیلی آمریکایی

متولد: ۱۸ آوریل ۱۹۲۷شهر نیویورک

 درگذشت: ۲۴ دسامبر ۲۰۰۸ (در سن 81 سالگی) Martha's Vineyard Massachusetts

 آثار برجسته: برخورد تمدن‌ها

 موضوع مطالعه: روابط بین الملل

ساموئل پی. هانتینگتون، به طور کامل ساموئل فیلیپس هانتینگتون، (متولد 18 آوریل 1927، نیویورک، ایالات متحده آمریکا - درگذشته در 24 دسامبر 2008، مارتا وینارد، ماساچوست)، دانشمند سیاسی آمریکایی، مشاور آژانس های دولتی مختلف ایالات متحده،  و مفسر سیاسی مهم در بحث های ملی در مورد سیاست خارجی ایالات متحده در اواخر قرن بیستم و اوایل قرن بیست و یکم.

هانتینگتون در سال 1946 مدرک لیسانس خود را از دانشگاه ییل گرفت و سپس در ارتش ایالات متحده خدمت کرد.  پس از آن در دانشگاه شیکاگو، جایی که مدرک کارشناسی ارشد را در سال 1948 دریافت کرد، و دانشگاه هاروارد، که در سال 1951 مدرک دکترا گرفت و به دانشکده پیوست، رفت.  هانتینگتون در سال 1959 معاون مدیر مؤسسه مطالعات جنگ و صلح در دانشگاه کلمبیا شد، اما در سال 1962 به هاروارد بازگشت.  مرکز امور بین الملل (1978-1989) و مؤسسه مطالعات استراتژیک جان ام. اولین که در سال 1989 آغازبه کار کرد . از سال 1996 تا 2004 او را به عنوان رئیس آکادمی هاروارد برای مطالعات بین المللی و منطقه ایبرگزید.

 اگرچه هانتینگتون کار خود را به عنوان متخصص در سیاست آمریکا آغاز کرد، اما تحقیقات و تحلیل های او به سیاست تطبیقی، سیاست خارجی، روابط بین الملل و مدرنیزاسیون منشعب شد.  اولین اثر مهم او، سرباز و دولت: نظریه و سیاست روابط نظامی (1957)، رابطه بین حرفه‌گرایی نظامی و قدرت سیاسی و تضاد بین لیبرالیسم آمریکایی و محافظه‌کاری نظامی را بررسی کرد و به تعیین شرایط بحث کمک کرد.  در مورد شکل مناسب روابط نظامی.  شاید مهم‌ترین اثر او «نظم سیاسی در جوامع در حال تغییر» (1968) باشد، که در آن او استدلال کرد که در کشورهای در حال توسعه پوسیدگی و بی‌ثباتی سیاسی حداقل به اندازه توسعه لیبرال دموکراسی محتمل است و «مهمترین تمایز سیاسی در میان کشورها این است که  شکل حکومت آنها ناشی از درجه حاکمیت  آنهاست.»

 هانتینگتون در سال 1970 مجله سیاست خارجی را تأسیس کرد و بعداً به عنوان رئیس انجمن علوم سیاسی آمریکا (1986-1987) خدمت کرد.  او مشاور معاون رئیس جمهور هوبرت هامفری در طول مبارزات انتخاباتی ناموفق همفری در سال 1968، رئیس کمیته مشورتی سیاست خارجی حزب دمکرات در اواسط دهه 1970 و هماهنگ کننده برنامه ریزی امنیتی در شورای امنیت ملی (1977-1979) در دوران مدیریت  جیمی کارتر بود.

 او با تأکید بر ظهور شرق آسیا و اسلام، در کتاب بحث‌برانگیز «برخورد تمدن‌ها و بازسازی نظم جهانی» (1996) استدلال کرد که تضاد بین چندین تمدن بزرگ جهانی جایگزین تضاد بین دولت‌ها یا ایدئولوژی‌ها به عنوان شکاف غالب در روابط بین‌الملل شده است.  اگرچه هانتینگتون در «برخورد تمدن‌ها» نسبت به مداخله در فرهنگ‌های غیرغربی هشدار داد، اما عموماً با عقاید جنگ‌طلب در مورد سیاست خارجی شناخته می‌شد و در طول جنگ ویتنام هدف معترضان دانشجوی چپ‌گرا قرار گرفت.

 او آثار عمده‌ای را در موضوعات مختلف منتشر کرد، از جمله استراتژی امنیت ملی، سیاست‌گذاری دفاعی، ایدئولوژی سیاسی آمریکا، سازمان‌های فراملی، محافظه‌کاری، حکومت‌پذیری دموکراسی‌ها، فرآیندهای دموکراسی‌سازی، و مقایسه دولت‌های ایالات متحده و شوروی.  کتاب های او عبارتند از: دفاع مشترک: برنامه های استراتژیک در سیاست ملی (1961).  سیاست آمریکایی: وعده ناهماهنگی (1981)، که تلاش‌های دوره‌ای را برای مطابقت دادن نهادها و رفتار سیاسی آمریکا با عقیده ملی سنتی آزادی، برابری و خصومت با اقتدار ارزیابی می‌کند.  موج سوم: دموکراتیزاسیون در اواخر قرن بیستم (1991) که روند دموکراتیزاسیون گسترده کشورها در دهه های 1970 و 1980 را توضیح داد و آن را با دوره های تاریخی قبلی مقایسه کرد.  و ما چه کسی هستیم؟ چالش های هویت ملی آمریکا (2004)، که منابع فرهنگ سیاسی ایالات متحده و تهدیدهای در حال ظهور برای هویت ملی یکپارچه را مورد بررسی قرار داد.

منبع: www.britannica.com