گرامافون به انگلیسی: 

, Record player, Turntable

گرامافون به فرانسوی: 

Gramophone , tourne-disque , platine tourne-disques , Platine Vinyle

گرامافون دستگاهی قدیمی برای پخش مکانیکی یک قطعه موسیقی است که بر روی یک دیسک فونوگرافی ساخته شده از فلز، موم،  و ... تا 78 دور در دقیقه ضبط شده است. این برگرفته از فونوگراف سیلندر توماس ادیسون است و توسط امیل برلینر به ثبت رسیده است.

در ابتدایی ترین شکل خود، یک گرامافون به سادگی جزء اصلی یک دستگاه پخش ضبط است. بخشی از دستگاه است که صفحه گرام را نگه می دارد و آن را می چرخاند.

اما گرامافون به یک دستگاه مستقل نیز اشاره دارد که می توانید خریداری کنید.

از این نظر، یک گرامافون شبیه به یک دستگاه پخش ضبط است، با این تفاوت که با بلندگوهای داخلی (اسپیکر) یا تقویت کننده (آمپلی فایر) عرضه نمی شود. شما باید اینها را جداگانه بخرید و با استفاده از کابل های (RCA) آنها را به صفحه گردان وصل کنید.

گرامافون یک نوع قدیمی دستگاه ضبط است. این روزها گرامافون یک عتیقه واقعی است.

گرامافون مانند دستگاه پخش کاست، پخش کننده سی دی یا پخش کننده MP3 وسیله ای برای پخش موسیقی است. گرامافون صفحه ها را پخش می کند: دیسک هایی با شیارهایی که توسط یک سوزن تقویت می شوند. این کلمه در اصل یک علامت تجاری بود و الهام بخش جوایز گرمی (در اصل جوایز گرامافون) بود که بیش از پنجاه سال قدمت دارد. 

گرامافون Gramophone

دستگاه گرام Turntable

صفحه گرام به انگلیسی:

 vinyl , disc , record , recording , gramophone record , LP record 

(در فارسی صفحه گرام، صفحه گرامافون، صفحه وینیل گفته می شود)

یک صفحه گرامافون phonograph record (همچنین به عنوان gramophone record، به ویژه در انگلیسی بریتانیایی نیز شناخته می شود)، یک صفحه وینیل vinyl record (فقط برای انواع تولید شده اخیر)، یا به سادگی یک صفحه record ، یک رسانه ذخیره سازی صدای آنالوگ به شکل یک دیسک تخت با یک مارپیچ مدوله شده حکاکی شده (شیار) است. شیار معمولاً از اطراف شروع می شود و نزدیک مرکز دیسک به پایان می رسد. برای حدود نیم قرن، دیسک‌ها معمولاً از شلاک shellac ساخته می‌شدند. از دهه 1940، در اواخر قرن بیستم، پلی‌وینیل کلرید (وینیل) "صفحه‌های وینیل" رایج شد.

صفحه گرامافون بر اساس جنس آن صفحه وینیل نیز خوانده می شود. Vinyl در زبان های مختلف تلفظ متفاوتی دارد که در زبان انگلیسی تلفظ صحیح آن واینل است. ولی در زبان فارسی تلفظ وینیل رایج گشته است.

بطور کلی در دنیا به مدل های قدیمی دستگاه که شیپور دارد گرامافون گفته می شود و مدل های جدید Record player, Turntable گفته می شود.

ولی در ایران به دستگاه های قدیمی و آنتیک و همچنین جدید گرامافون گفته می شود. و بعضا به دستگاه های مدرن گرام نیز می گویند.

صفحه های مخصوص نیز در ایران صفحه گرام، صفحه گرامافون، صفحه وینیل و صفحه واینل خطاب می شود.