مراسم اختتامیه بازی‌های المپیک 2024: در ورزشگاه دو فرانس، پایانی مسحورکننده پس از دو هفته شور و نشاط

نمایش های شاعرانه و پر جنب و جوش در طی مراسمی سه ساعته پر از شگفتی ها پشت سر هم

پاریس پس از دو هفته شادی عمومی و قدرت ورزشی، بازی‌های المپیک خود را در غروب یکشنبه 11 آگوست تعطیل کرد و مشعل را به لس آنجلس که میزبان دوره بعدی در سال 2028 خواهد بود سپرد. پایان این دو هفته، مراسم اختتامیه بود. تصور می شود مراسم اختتامیه المپیک توسط همان تیم هنری، به رهبری توماس جولی طراحی شد، تیم هنری که برای مراسم افتتاحیه، در روز جمعه 26 ژوئیه، در رود سن طراحی و اجرا نمود.

آهنگ فرانسوی Zaho de Sagazan و گروه کر آکادمی هندل-هندریکس اولین بار Sous le ciel de Paris را در باغ تویلری، مقابل مشعل المپیک اجرا کردند، در حالی که روز در حال محو شدن بود. سپس لئون مارشان شناگر فرانسوی ظاهر شد. که برنده چهار مدال طلا باری دیگر درخشید. وقتی که حلقه به قطر هفت متر فانوس شعله المپیک را که در نزدیکی آن قرار داشت را گرفت.

در همان زمان، در ورزشگاه دو فرانس، پرچم فرانسه توسط چند سرباز از سپاه های مختلف ارتش حمل شد. سپس برافراشته شد، در حالی که La Marseillaise توسط Maîtrise de Fontainebleau همراه با ارکستر دیورتیمنتو، به رهبری زاهیا زیوانی، اجرا شد.

کارائوکه غول پیکر

پرچمداران هر یک از 205 هیئت شرکت کننده سپس وارد محوطه دیونیزی شدند. برای فرانسه، دوچرخه سوار Pauline Ferrand-Prévot و بازیکن راگبی Antoine Dupont. همانند بازی‌های ملبورن که در سال 1956 رواج داشته است، تقریباً 9000 ورزشکار و همراهان از کشورهای مختلف وارد ورزشگاه شدند و پس از استرس و فشار ناشی از این رویداد، شادی و شور و شوق خود را آزاد کردند و این لحظه تاریخی را جشن گرفتند، تشویق 71500 تماشاگر. این رژه غول پیکر سپس به یک کارائوکه غول پیکر تبدیل شد و آهنگ هایی از آزناوور و کوئین تا گالا را پوشش می داد.

طبق سنت مقرر شده، در این مراسم از برندگان ماراتن تجلیل می شود. اما بازی های پاریس با اهدای جایزه به ورزشکاران ماراتن زنان، سیفان حسن هلندی (طلا)، تیگیست آسفا (نقره) اتیوپیایی و هلن اوبیری کنیایی (برنز) نوآوری کردند.

پس از ادای احترام به "ماراتن برای همه" - رویدادی که برای عموم آزاد بود که در طول شب از شنبه تا یکشنبه برگزار می شد - و تشکر از داوطلبان، مراسم سپس با تصور اینکه بازی ها در آینده ای دور ناپدید شده بودند آغاز شد. آرتور کادر رقصنده که لباس طلایی پوشیده است، در نقش یک «مسافر طلایی»، گویی از آسمان به استادیوم غوطه‌ور در تاریکی فرود آمده است تا بقایای بازی‌های المپیک را کاوش کند.

مسافر طلایی

بعد از آن نوبت به نمایش هنری توماس جولی می رسد. داستان یک مسافر بین ستاره‌ای را روایت می‌کند که بقایای بازی‌های المپیک را در آینده‌ای دور که ناپدید خواهند شد، کشف می‌کند و بازسازی آنها را بر عهده می‌گیرد. شخصیت اصلی نمایش، "مسافر طلایی" توسط یک برتون بازی می شود.

«مسافر طلایی» در 11 آگوست 2024 در مراسم اختتامیه بازی‌های المپیک، در استادیو فرانس، در سن دنیس (سن-سن-دنیس)، از آسمان فرود آمد.

پیانوی معلق در هوا

سپس پیانویی در هوا معلق شد که پیانیست آلن روشه سرود آپولو را بر روی یک پیانوی بزرگ که به صورت عمودی خوابیده بود و با همراهی خواننده اپرا فرانسوی-سوئیسی بنجامین برنهایم اجرا کرد.

آلن روش برای مراسم اختتامیه بازی های المپیک، 11 اوت 2024، در استادیو فرانس، در سن دنیس (سن-سن-دنیس)، پیانو می نوازد، معلق در هوا.

هرم انسانی یا کاوشگران

کم کم صد و ده بازیگر از پارکور، نمایش های خیابانی، بریک دنس، سیرک، بدون فراموشی ژیمناست های آتش نشانی پاریس، در کنار آرتور کادر، موضوع مشترک این داستان، کاوشگران این جهان شایسته داستان های علمی تخیلی را بازی کردند. . حلقه‌های رها شده عظیم زنده شدند و قبل از بلند شدن به هوا تحت حرکات آکروبات‌ها در یک باله رقص جانی دوباره گرفتند.

این کاوشگران حلقه های مدفون شده در تاریخ را کشف کرده و بیرون می کشند و با نمایشی زیبا همراه با اجرای موسیقی آنها به یکدیگر پیوند داده تا حلقه های المپیک را شکل دهند.

این ایده اشاره به قدمت و تاریخ 2400 ساله بازی های المپیک دارد.

یک هرم انسانی، در مراسم اختتامیه بازی های المپیک، در استاددو فرانس، در سن دنیس (سن-سن-دنی)، 11 اوت 2024.

«مسافر طلایی» و کاوشگران، در مراسم اختتامیه بازی‌های المپیک، در استاددو فرانس، در سن دنی (سن-سن-دنی)، 11 اوت 2024.

پس از این تصویر شاعرانه، فونیکس، یک گروه فرانسوی از الکترو- راک بسیار محبوب در ایالات متحده، موسیقی متن فیلم را با بهترین عناوین خود ارائه کرد. آنجله خواننده بلژیکی با پیوستن به آنها روی صحنه، کاوینسکی را در Nightcall، که با فیلم Drive (که در خیابان‌های… لس آنجلس اتفاق می‌افتد) معروف شد، در یک لحظه معلق همراهی کرد. سپس این دوتایی ایر، همراهان مادام العمر فرانسویان بودند که با گروه Versailles عشق بازی غم انگیز خود را اجرا کردند.

به مدت دو هفته، بدون هیچ گونه مشکل سازمانی، "پاریس دوباره تبدیل به یک مهمانی شد و فرانسه خودش را پیدا کرد" سپس از تونی استانگته، رئیس کمیته سازماندهی بازی های المپیک و پارالمپیک استقبال کرد. او ادامه داد که این بازی‌ها فرانسوی‌ها را، «مردمی از شاکیان غیرقابل تقلیل» به «حامیان بدون زنجیر» تبدیل کرد.

رد هات چیلی پرز، بیلی آیلیش، اسنوپ داگ و دکتر دره

توماس باخ، رئیس کمیته بین‌المللی المپیک (IOC)، سه ساعت پس از شروع این نمایش، سرانجام طبق سنت، بازی‌های پاریس 2024 را تعطیل اعلام کرد و المپیک "هیجان انگیز" را با فضایی بی رقیب تحسین کرد. رهبر جنبش المپیک که پس از دوازده سال ریاست جمهوری در ژوئن 2025 پست خود را ترک خواهد کرد، گفت: "آنها از ابتدا تا انتها بازی های هیجان انگیزی بودند، یا به جرأت می توانم بگویم، آنها از ابتدا تا انتها بازی های المپیک سنا بودند." .

تام کروز در 11 آگوست 2024، در مراسم اختتامیه بازی های المپیک، در ورزشگاه استاد دو فرانس، در سن دنیس (سن-سن دنیس)، از پشت بام استاددو فرانس پایین می آید.

پس از انتقال پرچم المپیک بین شهرداران دو کلانشهر - آن هیدالگو برای پاریس و کارن باس برای لس آنجلس - و سرود آمریکا - توسط خواننده آمریکایی H.E.R. –، تام کروز، بازیگر و هنرپیشه مرد فیلم ماموریت غیر ممکن Mission: Impossible، به طور نمادین پاریس 2024 و لس آنجلس 2028 را به هم مرتبط کرد.

او با فرود آمدن از پشت بام استادیو فرانس، پرچم پنج حلقه‌ای را گرفت و سپس بر موتور سوار شد و سپس با هواپیما در یک سکانس ضبط شده بر فراز کالیفرنیا، جایی که یک کنسرت کوچک در ساحل لانگ بیچ، جایی که رد هات چیلی پپرز، بیلی آیلیش و خواننده های رپ دکتر دره و... اسنوپ داگ، طلسم بازی های پاریس، برای دو هفته به ساحل غربی ایالات متحده بازگشتند.

سرانجام، یسولت، خواننده فرانسوی، در حالی که شعله المپیک خاموش می‌شد، نمایشی متحرک به نام My Way ارائه کرد، یک آتش‌بازی چشمگیر که آخرین نت‌های او را نشان می‌داد.