صفحه گرامافون 78 دور با صفحه گرامافون های 33 و 45 دور چه تفاوتی دارند؟

به عنوان گردآورنده صفحه گرامافون، می دانیم که صفحه های 78 دور با سایرین متفاوت هستند. در طول تاریخ تنها صفحه های 78 دور، یعنی 78 RPM وجود داشته است، اما امروزه بیشتر شاهد 33 و 45 دور هستیم.

RPM مخفف چرخش در دقیقه است و سرعت چرخش دیسک را نشان می دهد.

صفحه گرامافون های 78 دور در دقیقه نسخه اصلی هستند، اما چه چیزی آنها را با صفحات وینیل 33 یا 45 دور در دقیقه متفاوت می کند؟ بیایید نگاهی دقیق‌تر به تاریخچه این دیسک‌ها و نحوه استفاده از آنها برای ایجاد اکثر صداهای ضبط شده بیندازیم.

منشاء ضبط وینیل

در سال 1890، امیل برلینر گرامافونی ساخت که قادر به ضبط و پخش موسیقی بر روی دیسک های تخت بود. این دیسک ها نسل جدید دیسک های استوانه ای بودند که توماس ادیسون برای ضبط صدای خود از آن ها استفاده کرده بود. در ابتدا، اندازه و سرعت دیسک ها بسیار متفاوت بود. در سال 1910، 78 دور در دقیقه به عنوان سرعت استاندارد برای ضبط های گرامافون در نظر گرفته شد.

از آنجایی که صفحه گرامافون های 78 دور معمولاً رکوردهای 10 تا 12 اینچی بودند، آنها فقط می توانستند حدود سه تا پنج دقیقه موسیقی در هر طرف نگه دارند. این امر تعداد آهنگ هایی را که می توان در هر طرف ضبط کرد به یک یا دو آهنگ محدود کرد.

این صفحه های اولیه از شلاک (نوعی صمغ) ساخته شده بودند. این ماده از رزین طبیعی ساخته شده است. رزین با الکل ترکیب می شود که آن را حل می کند و بعدها پوسته پوسته می شود. این ماده جدید را می توان به راحتی خراش داد، به این معنی که برش شیارها برای ایجاد موسیقی ساده بود، شلاک همچنین در برابر رطوبت مقاوم است، بنابراین ذخیره سازی این نوع جدید صفحه آسان است.

این ماده همچنین سنگین‌تر بود، با محتوای مواد معدنی بالا که صدای سطحی را هنگام پخش رکورد ایجاد می‌کرد. این دیسک‌ها نیز سفت‌تر بودند و در صورت افتادن ممکن بود بشکنند.

صفحات وینیل LP (با پخش طولانی) اولین بار در سال 1948 ظاهر شدند که به عنوان 33 دور در دقیقه شناخته می شوند، آنها می توانند حدود 60 دقیقه موسیقی را در خود نگه دارند، به این معنی که شما می توانید یک آلبوم کامل را بدون تغییر دیسک گوش دهید. این صفحه گرامافون ها همچنین اولین دیسک‌هایی بودند که دارای ریز شیار بودند، یعنی شیارهایی چهار برابر کوچک‌تر از 78 دور در دقیقه. 45 ها بعداً برای قرار گرفتن در جوک باکس ها (گرام سکه ای) اختراع شدند زیرا نسبت به 78 دورها فضای کمتری را اشغال می کنند و موسیقی بیشتری را در خود جای می دهند.

با وجود اینکه نوار مغناطیسی در دهه 1960 اختراع شد، نزدیک به 20 سال طول کشید تا بتواند به رکورد فروش برسد. صفحه های وینیل اغلب انتخاب مصرف کنندگان بود، چه به موسیقی مدرن گوش کنند و چه کلاسیک.

برای خرید صفحه گرام 33 دور وارد لینک های زیر شوید:

- انواع صفحه گرام موسیقی راک

- انواع صفحه گرام موسیقی متال

- انواع صفحه گرام موسیقی فیلم

پخش 78 RPM ضبط وینیل (سرعت و نحوه پخش 78 دور در دقیقه)

همه گرامافون ها  قادر به پخش صفحه های 78 دور در دقیقه نیستند، زیرا گرامافون باید بتواند با سرعت مناسب بچرخد تا 78 دور در دقیقه تولید کند. گرامافون هایی وجود دارند که به طور خاص برای پخش صفحه های 78 دور طراحی شده اند، اگر که تنها دیسک های 78 دور در مجموعه شما باشد.

امروزه اکثر پخش کننده های دیسک (گرامافون ها) فقط روی یک سرعت ( RPM ) مشخص تنظیم نمی شوند، اما از آنجایی که صفحات 78 دور دیگر تولید نمی شوند، پخش 78s روی این نوع صفحه گردان دشوار است. شما به یک کیت آداپتور 78 دور در دقیقه نیاز دارید که به شما امکان می دهد قرقره های صفحه گردان را تعویض کنید.

یکی دیگر از مسائلی که هنگام پخش یک صفحه 78 دور باید نگران آن باشید، هِدی است که استفاده می کنید. از آنجایی که این صفحه‌ها برای پخش روی گرامافون طراحی شده‌اند، شیارهای صفحه‌ها بسیار ضخیم تر هستند و بنابراین برای خواندن موسیقی نیاز به سوزن بزرگ‌تری دارند، اگر به دنبال یک دستگاه گرامافون با قابلیت پخش ۷۸ دور در دقیقه، ۳۳ دور و ۴۵ دور هستید، یک گرامافون با کارتریج و هد قابل تعویض تهیه کنید.

مزایای ضبط 78 دور در دقیقه

متریال استفاده شده در صفحه های 78 دور از تاب برداشتن دیسک ها جلوگیری می کند.

این دیسک ها با موادی تقریبا ضد خش ساخته شده اند.

موسیقی نسبت به ضبط اصلی تغییری نکرده است.

ایجاد شیار برای ضبط موسیقی آسان است.

این دیسک ها در برابر رطوبت مقاوم هستند.

معایب ضبط 78 دور در دقیقه

کیفیت صدای این دیسک ها در حد مطلوب نیست، بنابراین صدای پارازیت و کلیک در ضبط شنیده می شود.

دیسک ها به راحتی گرد و غبار را در شیارهای پهن جمع می کنند.

محدود به چند دقیقه موسیقی در هر طرف دیسک، اکثر رکوردهای 78 دور در دقیقه به تک آهنگ ها محدود می شد.

دیسک ها شکننده بودند و در صورت افتادن می شکستند.

عملکرد ضبط روس شلاک در مقایسه با ضبط روی وینیل

اندازه قابل توجه ترین تفاوت در عملکرد صفحات شلاک 78 دور در دقیقه و صفحات وینیل 33 یا 45 دور در دقیقه است. صفحه گرامافون های 45 دور معمولاً 7 اینچ هستند، اما 78 و 33 می توانند 10 یا 12 اینچ باشند.

مطالب مرتبط دیگر را بخوانید:

- خرید انواع صفحه گرام موسیقی 

- صفحه گرامافون یا صفحه وینیل چیست؟

- گرامافون، فونوگراف، صفحه گرام، دیسک، وینیل، آشنایی با لغات موسیقی آنالوگ

وقتی تصمیم می گیرید کدام دیسک را می خواهید روی گرامافون خود پخش کنید، باید چه تفاوت هایی را در نظر بگیرید؟

• صفحه های 78 دور می توانند حدود 5 دقیقه موسیقی را ضبط کنند، در حالی که 33 دورها می توانند تا حدود 20 دقیقه را نگه دارند.
• صفحه گرامافون های 78 دور در دقیقه، سرعت چرخشی بالاتری نسبت به رکوردهای 33 و 45 دور در دقیقه دارند.
• صفحه های 78 دور شیارهای پهن تری نسبت به صفحات وینیل دارند، به این معنی که سوزن قلم نیز باید پهن تر باشد.
• صفحه های 78 دور در دقیقه سیستم مونو هستند و فقط از طریق یک کانال شنیده می شوند.
• شرکت های ضبط دیگر صفحه های 78 دور تولید نمی کنند.

اگر بدانید وینیل (واینل) چگونه کار می کند، متوجه خواهید شد که مدیریت ضبط های برقی 78 دور در دقیقه به طور فزاینده ای دشوار شده است.

همانطور که شرکت‌های ضبط ، موسیقی محبوب‌تری را ضبط می‌کردند، صفحات وینیل مقرون به صرفه‌تر شدند، زیرا در هر طرف موسیقی بیشتری داشتند. علاوه بر این، کمبود شلاک (متریال ساخت 78 دورها) در طول جنگ جهانی دوم، پایان دوران صفحه های 78 دور در دقیقه را تسریع کرد.

با وجود اینکه صفحه گرامافون های 78 دور در دقیقه دیگر ساخته نمی شوند، هنوز مجموعه دارانی هستند که به دنبال این نوع صفجه ها هستند. آلبوم‌های کلاسیک حاوی موسیقی هنرمندانی مانند لری کلینتون و ارکستر او، الویس و چاک بری اغلب مجموعه داران، مورد توجه قرار دارند. از زمانی که تولید این دیسک های 78 دور متوقف شد، صفحه های نسخه محدود زیادی وجود داشته است که مردم به دنبال آن ها هستند، حتی شوق Victrola در قرن 21 نتوانسته است عزم کلکسیونرهایی را که در تلاش برای یافتن صفحه های 78 دور برای اضافه کردن به مجموعه خود هستند، کاهش دهد.

بازگشت قوی صفحه های وینیل (واینل)

بسیاری از علاقه مندان به صدا ادعا می کنند که کیفیت صدای این صفحه های قدیمی بهتر از صدای دیجیتال است. این صفحات هر چند ناقص بودند، در طول تجدید حیات وینیل در سال 2008 محبوبیت بیشتری پیدا کردند. از آن زمان، فروش همچنان به رشد خود ادامه داد و در سال 2020 صنعت موسیقی شاهد فروش 27.5 میلیون صفحه گرامافون (وینیل) بود.