مروری بر زندگینامه و آثار فرانسیس فوکویاما

نویسنده و تحلیلگر سیاسی آمریکایی

فرانسیس فوکویاما، (متولد ۲۷ اکتبر ۱۹۵۲، شیکاگو، ایلینویز، ایالات متحده)، نویسنده و نظریه پرداز سیاسی آمریکایی که شاید بیشتر به خاطر اعتقادش به این باور که پیروزی لیبرال دموکراسی در پایان جنگ سرد، آخرین مرحله تفکر ایدئولوژیک در پیشرفت و تاریخ بشر  را نشان می دهد، شناخته شده است.

فوکویاما در دانشگاه کرنل، ایتاکا، نیویورک، تاریخ کلاسیک خواند. (B.A., 1974) و علوم سیاسی در دانشگاه هاروارد (Ph.D., 1981). در سال 1979 او یک ارتباط طولانی مدت با سازمان تحقیقاتی RAND Corporation در سانتا مونیکا، کالیفرنیا و واشنگتن دی سی آغاز کرد. او بعداً به شکل گیری واحد خاورمیانه  سیاست خارجی برای وزارت امور خارجه ایالات متحده کمک کرد (۱۹۸۱ - ۱۹۸۲)، به عنوان متخصص در امور خاورمیانه کمک کرد. و در سمت  نماینده کنفرانس مصر و اسرائیل در مورد خودمختاری فلسطین ایفای نقش کرد. در سال ۱۹۸۷ او کتاب اتحاد جماهیر شوروی و جهان سوم: سه ​​دهه گذشته را تدوین کرد و دو سال بعد دوباره به وزارت امور خارجه پیوست تا بر مسائل سیاسی و نظامی اروپا تمرکز کند. او از سال ۱۹۹۶تا ۲۰۰۱ کرسی استادی در دانشگاه جورج میسون، فیرفکس، ویرجینیا داشت.

اولین اثر مهم فوکویاما، پایان تاریخ و آخرین انسان (۱۹۹۲)، مورد تحسین بین المللی قرار گرفت و به طور گسترده توسط عموم مردم و دانشگاهیان خوانده شد. تز او - که در سال ۱۹۸۹ زمانی که کمونیسم در اروپای شرقی در حال فروپاشی بود، به عنوان یک مقاله مجله معرفی شد این را مطرح کرد که لیبرال دموکراسی به سبک غربی نه تنها پیروز جنگ سرد بود، بلکه آخرین مرحله ایدئولوژیک را در راهپیمایی طولانی تاریخ رقم زد. او مسیرهای موازی را با کتاب‌های بعدی خود دنبال کرد: اعتماد: فضایل اجتماعی و ایجاد شکوفایی (۱۹۹۵) که در بازار تجارت محبوب بود، و اختلال بزرگ: طبیعت انسانی و بازسازی نظم اجتماعی (۱۹۹۹) نگاهی محافظه کارانه به جامعه آمریکا در نیمه دوم قرن بیستم. پس از حملات ۱۱ سپتامبر در سال ۲۰۰۱ ، منتقدان تز او استدلال کردند که بنیادگرایی اسلامی هژمونی غرب را تهدید می کند. با این حال فوکویاما با این استدلال که این حملات بخشی از «یک سلسله اقدامات محافظه‌کارانه» علیه آنچه به عقیده او فلسفه سیاسی غالب جهانی‌گرایی جدید است، آنها را رد کرد.

در سال ۲۰۰۱ فوکویاما به استادی در دانشکده مطالعات بین‌المللی دانشگاه جان هاپکینز واشنگتن دی سی رسید. مدت کوتاهی پس از آن، او آینده ما پس از انسانیت: پیامدهای انقلاب بیوتکنولوژی (۲۰۰۲) را منتشر کرد که نقش بالقوه‌ای را که بیوتکنولوژی می‌تواند در مسیر زندگی انسان ایفا کند، بررسی می‌کند. توسعه این کار خطرات ناشی از انتخاب از پیش صفات، افزایش طول عمر متوسط ​​و تکیه بیش از حد به داروهای تغییر دهنده زنتیک را نشان می دهد. فوکویاما به عنوان یکی از اعضای شورای اخلاق زیستی رئیس جمهور (۲۰۰۱-۲۰۰۵)، برای قوانین فدرال سختگیرانه مهندسی ژنتیک بحث کرد. او بعداً «دولت‌سازی: حکومت‌داری و نظم در قرن بیست و یکم» (۲۰۰۴) را که در آن درباره موفقیت جهانی دموکراسی  نوپا تحقیق و استدلال  کرد را منتشر کرد .

فوکویا ما مدت‌ها به عنوان یکی از چهره‌های اصلی نومحافظه‌کاری سیاسی شناخته  می‌شد اما بعداً از آن جنبش فاصله گرفت. او همچنین به یکی از مخالفان تهاجم به رهبری ایالات متحده به عراق تبدیل شد، جنگی که در ابتدا از آن حمایت کرده بود. در کتاب «آمریکا در تقاطع: دموکراسی، قدرت و میراث نومحافظه‌کاران» (۲۰۰۶)، او از نومحافظه‌کاران و رئیس جمهور جمهوریخواهان انتقاد کرد. جرج دبلیو بوش و سیاست های دولتش پس از عملیات ۱۱ سپتامبر. در انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۰۸ از نامزد دموکرات  و برنده نهایی باراک اوباما حمایت کرد. فوکویاما ادعا می کند که جهان اکنون  در حال  تجربه یک "رکود دموکراتیک" است، به ویژه پس از انتخاب رئیس جمهور جمهوری خواه به عنوان رئیس جمهوری ایالات متحده و تصمیم بریتانیا برای خروج از اتحادیه اروپا ("برگزیت")، که هر دو در سال ۲۰۱۶ اتفاق افتاد. سیاست هویت موضوع هویت: مصرفی کرامت و سیاست رنجش (۲۰۱۸) است، در حالی که لیبرالیسم و ​​نارضایتی های آن (۲۰۲۲) بر تهدیدات لیبرالیسم تمرکز دارد.

در سال ۲۰۰۵ فوکویا مجله The American Interest را ارزیابی کرد که به دنبال "توضیح آمریکا برای جهان بود". پنج سال به عضویت موسسه مطالعات بین‌المللی فریمن اسپوگلی بعد از درآمد. فوکویاما به عنوان مدیر (۲۰۱۵ -۲۰۲۱) مرکز دموکراسی، توسعه و حکومت قانون مؤسسه خدمت کرد. در سال ۲۰۱۹ ، او رئیس دوره کارشناسی ارشد فارسی در سیاست بین الملل، برنامه تحصیلات تکمیلی دو ساله در این موسسه بود.

منبع: www.britannica.com