"طراحی پایدار" اصطلاحی است که عمدتا در چندین رشته از جمله طراحی محصول، طراحی معماری، طراحی داخلی و طراحی گرافیک تعریف می شود. طراحی پایدار به فرآیندهایی از طراحی اطلاق می شود که رویکردی سازگار با محیط زیست داشته و منابع طبیعی را به عنوان بخشی از طراحی در نظر می گیرد. شارلین آندروود، رئیس انجمن طراحان داخلی آمریکا (ASID) و طراح داخلی در بخش معماری اسمیت لوئیس ، طراحی پایدار در بخش معماری را اینگونه تعریف می‌کند: "طراحی پایدار (در معماری) عبارت است از طراحی ساختمان‌ها به گونه‌ای که با سیستم‌های طبیعی هماهنگ باشند."

طراحی پایدار به عنوان فلسفه ای عمل می کند که توسط شرکت های مختلف، نهادهای دولتی و سازمان های غیر دولتی در راستای دستیابی به آینده ای بهتر برای نسل بشر از طریق مصرف خردمندانه و کمینه منابع زمین اعمال می شود. شرکت ها و دولت هایی که استراتژی های طراحی پیشرفته ای دارند، پتانسیل بیشتری برای اعمال طراحی پایدار نسبت به سایرین دارند. به عنوان مثال، شرکت هایی مانند IKEA در حال برداشتن گام های پیشرفته ای در جهت ساخت محصولات پایدار هستند. به‌علاوه، بسیاری از دولت‌هایی که سیاست‌های طراحی ملی را اجرا می‌کنند، گام‌های مثبتی در جهت اعمال پایداری ارائه کرده‌اند.

نقش طراحی در پایداری

به عنوان یک طراح، ما باید نقش حیاتی خود را در دنیایی پایدار درک کنیم. از جمله وظایف یک طراح حل مشکلات و ارائه راه حل های نوآورانه در قالب محصول یا خدمات است. با توجه به مشکلات بحرانی که سیاره ما به دلیل مصرف غیرمسئولانه منابع طبیعی با آن مواجه است ، طراحان در ارائه راه حل برای اینگونه مشکلات و جایگزینی محصولات قدیمی با مدل های نوآورانه و پایدار که می تواند مصرف کمتر منابع و ضایعات کمتر را تضمین کند ، نقش مهمی دارند.

در نظر گرفتن طراحی به عنوان یک رویکرد جامع در سازمان یا شرکت می‌تواند قابلیت‌های بالقوه مجموعه را برای پیش بینی راه‌حل‌های پایدار جهت جایگزینی روش های  توسعه قدیمی در محصولات فعال کرده و هم چنین راه‌حل‌های جدیدی را در فرآیند توسعه محصولات جدید (NPD) فراهم کند. برای مثال، طراحان LEGO با تیم شرکت همکاری می‌کنند تا مواد سازگار با محیط زیست را برای بلوک های اسباب‌بازی خود با همان خواص و دوام بلوک های قدیمی بسازند تا علاوه بر حفظ رضایت مصرف‌کننده قدیمی و جدید ، به وظایف خود در قبال سیاره زمین نیز عمل کنند.

اپل نمونه دیگری از شرکت هایی است که برای ایجاد رابطه همدلانه بین خود و مشتریانش به طراحی و نوآوری وابسته است. محصولات اپل در طول سال ها بهبود یافته اند تا پایدارتر شوند. مصرف برق در حالت خواب در Apple iMac نسبت به اولین iMac معرفی شده در سال 1998 ، 97 درصد بهبود یافته است. علاوه بر این، تیم طراحی محصول این کمپانی ، سموم را از کل فرآیند طراحی حذف کرده است.

نقش طراح با اولین ایده ها در فرآیند توسعه شروع می شود و تا ارزیابی محصول نهایی و تجزیه و تحلیل بازخورد مصرف کنندگان گسترش می یابد. در هر بخش از فرآیند ، روش های حفظ پایداری باید عاقلانه و کاربردی در نظر گرفته شود.

اصول طراحی پایدار

سوال اساسی برای اینکه طراح ، پایداری را در طول فرآیند در نظر بگیرد این است که مراحل و توسعه طرح به چه شکل خواهد بود تا امکان ایجاد محصول پایدارتر فراهم شود؟ در زیر چند ایده در مورد نحوه اجرای طراحی پایدار برای هر مرحله از روند توسعه محصول وجود دارد:

فرم

فرم نمایانگر شکل بصری محصول است و معمولاً به عنوان عنصر اصلی طراحی تلقی می شود. با این حال، قبل از طراحی فرم نهایی یک محصول، طراح باید از خود سؤالاتی بپرسد از قبیل این که شکل کلی محصول چگونه بر مصرف انرژی آن تأثیر خواهد گذاشت ، ابعاد آن چگونه بر بسته بندی، هزینه های حمل و نقل و انتشار گازهای گلخانه ای تأثیر می گذارد؟ به عنوان مثال، IKEA به منظور کاهش هزینه های حمل و نقل، مصرف سوخت و انتشار گازهای گلخانه ای به بسته بندی های تخت ، با اندازه های استاندارد شده روی آورده است.

عملکرد و کارایی

عملکرد و قابلیت استفاده محصول به شکل غیرمستقیم با پایداری رابطه دارد. عملکرد و کارایی یک محصول به مصرف کننده کمک می کند تا در زمان کمتر و با صرف انرژی کمتر از محصول استفاده کنند. کاربران تمایلی به نگه داشتن محصولاتی که استفاده از آنها سخت است ندارند، بنابراین تولید محصولات با کارایی مناسب می‌توانند از ایجاد ضایعات و دور ریز بیشتر جلوگیری کند.

روش های بهینه سازی هزینه

امروزه در مورد بسیاری از محصولات پایدار ، هزینه یکی از مزیت های کلیدی است. امکان خرید بالاتر یک محصول پایدار نسبت به محصول هم تراز غیر پایدار ، یکی از مهم ترین عواملی است که بیشتر کاربران را از وابستگی به محصولات غیرپایدار باز می‌دارد. بنابراین مسئولیت کاهش هزینه برای دستیابی به محصولاتی پایدار به عهده طراح و تصمیم گیرندگان محصولات است.

انرژی های تجدید پذیر

طراحان باید وابستگی محصولات به انرژی های کربن-پایه را محدود کنند و به فکر ایجاد محصولاتی باشند که با انرژی های تجدیدپذیری مانند خورشیدی و مزارع بادی هماهنگ هستند.

مواد و بازیافت

درست مانند انرژی، مواد هم نقش اساسی در توسعه حوزه های طراحی پایدار دارند. تولیدات پایدا باید از موادی بهره مند شوند که به راحتی قابل بازیافت باشد یا حداقل سیاره ما بتواند در مدت زمان کوتاهی آنها را باز تولید کند. به عنوان مثال، تولید کنندگان جدید مبلمان برای تولید محصولات جدید خود ، با استفاده از چوب های نو ترکیب و مواد نوآورانه ، جایگزینی مناسب برای انواع سنتی چوب هایی که نیاز مند زمانی طولانی برای تولید مجدد هستند تامین کرده اند.استفاده از مواد نو ترکیب و بازیافتی همچنین می تواند به کاهش هزینه های تولید محصول کمک کند.

روش های طراحی با دوام

برای رسیدن به ضایعات صفردو راه در پیش داریم. یا اینکه محصولات یا باید به اندازه کافی دوام داشته باشند تا برای مدت طولانی عمر کنند و یا اینکه به طور کامل بازیافت شوند و متریال مصرفی آن کاملاً به محصولات جدید تبدیل شود. در نهایت هر دو روش می تواند به کارکرد طولانی مواد کمک کند و وابستگی به منابع زمین را کاهش دهد.

بهبود مستمر و به اشتراک گذاری دانش ارزیابی و بهبود ، بخش های مهمی از هر فرآیند طراحی است، اما امروزه ارزیابی ابتکارات پایدار و بهبود آنها به اندازه ای که به کیفیتی همسان یا حتی بهتر از محصولات موجود برسند، اهمیت بیشتری پیدا می کنند.

اصولی که در بالا گفته شد ملاحظات کلی هستند که طراحان می توانند برای ایجاد یک طرح یا خدمات پایدار به آنها تکیه کنند. اصول فوق به طور کلی ، محیط ، مردم ، اقتصاد و فرهنگ را در نظر می گیرد. هر طرحی محصول یا خدمات باید این چهار عامل را در نظر بگیرد. به عنوان مثال، مواد تعبیه شده در محصولات باید منعکس کننده اصول ایمنی مصرف کننده و متناسب با زمینه های فرهنگی باشد که در آن استفاده خواهد شد.

بسیاری از موانعی که برخی محصولات پایدار با آن روبرو هستند، نتیجه عدم توجه به این چهار ارزش است. به منظور جذب مصرف کنندگان برای استفاده از یک محصول پایدار، در درجه اول باید نیازهای مشتری را به بهترین شکل برطرف کرد و پس از آن اطمینان حاصل کرد محصول توان رقابتی کافی با دیگر محصولات حاضر در بازار را داشته باشد.