جان استوارت میل فیلسوف، اقتصاددان انگلیسی، و نماینده تفکر کاپیتالیسم است. او در عصر اصلاحات قرن نوزدهم به عنوان یک روزنامه‌نگار برجسته مطرح بود و به‌عنوان منطق‌دان و نظریه‌پرداز اخلاقی همچنان مورد علاقه و ماندگار در نزد اندیشمندان است.
تولد. ۲۰ مه ۱۸۰۶ لندن انگلستان
درگذشت: ۸ مه ۱۸۷۳ (۶۶ ساله) آوینیون فرانسه
آثار قابل توجه: «نظام منطق» «زندگی نامه جان استوارت میل» «ملاحظاتی درباره دولت نماینده» «مقالاتی درباره برخی مسائل حل نشده اقتصاد سیاسی» «بررسی فلسفه سر ویلیام همیلتون» «درباره آزادی» «اصول اقتصاد سیاسی» «موضوعات» زنان» «فایده گرایی» ...
جان استوارت میل فیلسوف، اقتصاد سیاسی، عضو پارلمان و کارمند دولتی انگلیسی بود. به عنوان یکی از تأثیرگذارترین متفکران در تاریخ لیبرالیسم کلاسیک، او به طور گسترده ای به نظریه اجتماعی، نظریه سیاسی و اقتصاد سیاسی کمک کرد.
جان استوارت میل (متولد ۲۰ مه ۱۸۰۶، لندن، انگلستان - درگذشته ۶ مه ۱۸۷۳، آوینیون، فرانسه)، فیلسوف، اقتصاددان انگلیسی، و نماینده تفکر کاپیتالیسم است. او در عصر اصلاحات قرن نوزدهم به عنوان یک روزنامه‌نگار برجسته مطرح بود و به‌عنوان منطق‌دان و نظریه‌پرداز اخلاقی همچنان مورد علاقه و ماندگار در نزد اندیشمندان است.
جان استوارت میل در اوایل زندگی و کار حرفه ای
پسر ارشد مورخ، اقتصاددان و فیلسوف انگلیسی جیمز میل، در خانه پدری خود در پنتونویل لندن به دنیا آمد. او منحصراً توسط پدرش که یک انضباط گرای سختگیر بود، تحصیل کرد. در هشتمین سال زندگی، او در اصل داستان های ازوپ یونانی، آناباسیس گزنفون و کل هرودوت مورخ را خوانده بود. او با لوسیان طنزپرداز، دیوژن لائرتیوس مورخ فلسفه، ایزوکراتس نویسنده و نظریه‌پرداز آموزشی آتنی و شش گفتگوی افلاطون آشنا بود. او همچنین کتاب های تاریخی زیادی را به زبان انگلیسی خوانده بود. در سن هشت سالگی زبان لاتین، هندسه اقلیدس و جبر را شروع کرد و به آموزش فرزندان کوچکتر خانواده پرداخت. مطالعه اصلی او هنوز تاریخ بود، اما او تمام نویسندگان لاتین و یونانی را که معمولاً در مدارس و دانشگاه ها خوانده می شد، مرور کرد و در سن ۱۰ سالگی می توانست به راحتی افلاطون و دموستنس، دولتمرد آتنی را بخواند. در حدود ۱۲سالگی، او مطالعه کامل منطق اسکولاستیک را آغاز کرد و همزمان رساله های منطقی ارسطو را به اصل لاتین خواند. در سال بعد با اقتصاد سیاسی آشنا شد و کارهای اقتصاددان سیاسی و فیلسوف اسکاتلندی آدام اسمیت و اقتصاددان انگلیسی دیوید ریکاردو را مطالعه کرد.
در حالی که آموزش هایی که میل جوان دریافت کرد شگفتی و انتقاد را برانگیخت، مهم ترین جنبه آن ارتباط نزدیکی بود که با شخصیت سخت و منطق گرای نیرومند پدرش پرورش داد. از همان روزهای اول زندگی، زمان زیادی را در مطالعه تحت نظر پدرش می گذراند و معمولاً در پیاده روی او را همراهی می کرد. بنابراین او به ناچار بسیاری از نظرات گمانه زنانه پدرش و شیوه دفاع پدرش از آنها را به دست آورد. اما او این تاثیر را منفعلانه و مکانیکی دریافت نکرد. وظیفه جمع آوری و سنجش شواهد برای خود در هر لحظه بر پسر تأثیر می گذاشت. دوران کودکی او ناخوشایند نبود، اما فشاری بر قانون اساسی او بود و او از عدم رشد طبیعی و آموزش اجباری رنج می برد.
از ماه مه ۱۸۲۰ تا ژوئیه ۱۸۲۱، میل به همراه خانواده سر ساموئل بنتام، برادر جرمی بنتام، فیلسوف، اقتصاددان و حقوقدان نظری انگلیسی و پیرو مکتب کاپیتالیسم در فرانسه بود. عصاره‌های فراوانی از دفتر خاطراتی که در آن زمان نگهداری می‌شد نشان می‌دهد که او چقدر روشمند می‌خواند و می‌نوشت، شیمی و گیاه شناسی را مطالعه می‌کرد، مسائل ریاضی پیشرفته را حل می‌کرد، و درباره مناظر و مردم و آداب و رسوم کشور یادداشت می‌کرد. او همچنین با زبان فرانسه آشنایی کامل پیدا کرد. در بازگشت در سال ۱۸۲۱، او مطالعه روانشناسی و قوانین امپراطوری روم را به کار مطالعاتی خود اضافه کرد، که این مطالب را با توصیه جان آستین خواند، پدرش نیمی از تصمیم خود را در انتخاب وکالت به عنوان بهترین حرفه برای او گرفت. با این حال، این قصد کنار گذاشته شد و در سال ۱۸۲۳ ، زمانی که او به تازگی هفدهمین سال زندگی خود را به پایان رسانده بود، وارد دفتر ممتحن کمپانی هند شرقی شد. پس از یک دوره آزمایشی کوتاه، او در سال ۱۸۲۸ به سمت دستیار ممتحن ارتقا یافت. میل به مدت ۲۰ سال، از ۱۸۳۶ (زمانی که پدرش درگذشت) تا ۱۸۵۶ ، مسئولیت روابط کمپانی هند شرقی بریتانیا با ایالت های هند را بر عهده داشت و در سال ۱۸۵۶رئیس دفتر ممتحن کمپانی هند شرقی شد.
در سال ۱۸۲۲ میل P.-E.-L را خوانده بود. شرح دکترین های بنتام توسط دومون در Traités de Législation که تأثیر ماندگاری بر او گذاشت. این برداشت با مطالعه روانشناسان انگلیسی و همچنین دو فیلسوف فرانسوی قرن هجدهم تأیید شد .اتین بونو د کوندیلاک، که او نیز روانشناس بود، و کلود آدرین هلوتیوس، که به دلیل تأکیدش بر احساسات جسمانی مشهور بود. اندکی پس از آن، در سال‌های ۱۸۲۲ –۱۸۲۳، میل در میان چند تن از دوستانش «انجمن کاپیتالیست ها » را تأسیس کرد، همان‌طور که به ما می‌گوید، این کلمه را از Annals of the Parish، رمانی از زندگی روستایی اسکاتلندی نوشته جان گالت گرفته بود.
دو روزنامه از کمک‌های او استقبال کردند: «مسافر» که توسط یکی از دوستان بنتام ویراستار شد و «مورنینگ کرونیکل» که توسط دوست پدرش جان بلک ویرایش شد. یکی از اولین تلاش‌های او استدلال محکمی برای آزادی بحث در مجموعه‌ای از نامه‌ها به Chronicle در مورد پیگرد قانونی ریچارد کارلیل، یک رادیکال و آزاداندیش انگلیسی قرن نوزدهمی بود. میل از هر فرصتی برای افشای انحرافات از اصول صحیح در پارلمان و دادگاه‌های دادگستری استفاده کرد. با تأسیس نشریه وست مینستر، که ارگان رادیکال های فلسفی بود، خروجی دیگری برای او باز شد (آوریل۱۸۲۴ ). در سال ۱۸۲۵ او کار بر روی نسخه ای از شواهد قضایی بنتام را آغاز کرد (جلد 5،۱۸۲۷). او مشتاقانه در بحث‌ها با بسیاری از افراد برجسته که به خانه پدرش می آمدند و در یک انجمن کتابخوانی که در خانه مورخ انگلیسی جورج گروت در سال ۱۸۲۵ تشکیل شد و در مناظره‌های انجمن مناظره لندن، که در سال ۱۸۲۵ تشکیل شد، شرکت کرد.
زندگی اجتماعی و نوشتنه های جان استوارت میل
زندگینامه او به قلم خودش نشان می‌دهد که چگونه در سال ۱۸۲۶ ، شور و شوق میل با تردید در مورد ارزش اهدافی که پیش روی او قرار گرفته بود کاهش یافت. در انجمن مناظره لندن، جایی که او برای اولین بار قدرت خود را در مباحثات عمومی سنجید، متوجه شد که با کنجکاوی به عنوان یک پدیده زودرس، که ماشین فکری که برای ساختن آهنگ های خاصی ساخته شده است. میل بزرگ، مانند افلاطون، شاعران را به عنوان دشمن حقیقت در معرض تحریم قرار می داد. او محبت های خصوصی را تابع محبت های عمومی قرار داد. و گفته های والتر ساویج لندور مبنی بر «کم آشنا، دوستان کمتر، بدون آشنایی» تأیید صمیمانه او را داشت. میل جوانتر اکنون احساس می کرد که مجبور است این دکترین ها را کنار بگذارد. آنقدر که از پدرش می‌ترسید و نمی‌توانست او را معتمد خود در این امور فکری بداند، در تنهایی غم‌انگیز با تردیدهایش دست و پنجه نرم می‌کرد. او با دیدگاهی کاتولیک‌تر به خوشبختی انسانی، لذتی از شعر به خاطر خود، نگرش آرام‌تر در مجادله، نفرت از فرقه‌گرایی، و جاه‌طلبی نه کمتر نجیب و بی‌علاقه بلکه با امکانات عملی معتدل‌تر از این مبارزه بیرون آمد. به تدریج، مناظرات در انجمن مناظره افرادی را به خود جلب کرد که تماس با آنها نیروبخش و الهام بخش بود. میل در سال ۱۸۲۹ حضور در جامعه را متوقف کرد، اما او این اعتقاد را از آن دور کرد که یک سیستم واقعی از فلسفه سیاسی وجود دارد.
میل سه مرحله را در رشد خود به عنوان یک اقتصاددان سیاسی متمایز کرد. او در سال ۱۸۴۴ مقالاتی در مورد برخی از مسائل ناپایدار اقتصاد سیاسی را منتشر کرد که چندین سال قبل از آن نوشته بود، و از هر پنج مقاله چهار مورد از این مقالات راه حلی برای مشکلات فنی گیج کننده هستند. توزیع دستاوردهای تجارت بین المللی، تأثیر مصرف. در مورد تولید، تعریف کار مولد و غیرمولد، و روابط دقیق بین سود و دستمزد. در اینجا میل بیشتر به عنوان شاگرد دیوید ریکاردو ظاهر می‌شود، که در پی اظهارات دقیق‌تر و رسیدن به عواقب بعدی است. در مرحله دوم، اصالت و استقلال بیشتر خود را نشان می دهد، زیرا او برای رسیدن به موضعی که از آن اصول اقتصاد سیاسی خود را نوشته است، مبارزه می کند. این کتاب در سال ۱۸۴۸منتشر شد ، و تقریباً در همان زمان، میل از ایجاد مالکیت دهقانان به عنوان درمانی برای پریشانی ها و بی نظمی ها حمایت می کرد. ایرلند. پس از آن، او مطالعه دقیق تری از نویسندگان سوسیالیست انجام داد. او متقاعد شده بود که مسئله اجتماعی به اندازه مسئله سیاسی مهم است. او از پذیرش مالکیت، که در اصل برای تأمین صلح در یک جامعه بدوی ابداع شده بود، به عنوان لزوماً مقدس در تحولات موجود در مرحله کاملاً متفاوتی از جامعه، خودداری کرد. او مسائل تولید و توزیع را از هم جدا کرد و نمی توانست از توزیعی که طبقات کارگر را به وجود تنگ و فلاکت بار و در بسیاری موارد به گرسنگی محکوم می کرد، راضی نباشد. او به راه حلی سوسیالیستی نرسید، اما این شایستگی بزرگ را داشت که پایه های جامعه را از نو در نظر گرفته بود. او این مرحله سوم خود را به عنوان یک اقتصاددان سیاسی نامید و می‌گوید که خانم تیلور (هاریت هاردی) که در سال 1851 همسرش شد، به او در این امر کمک کرد.
عموماً فرض بر این است که میل با ولخرجی یک عاشق درباره قدرت های هریت می نویسد. او صریحاً می گوید، در واقع، هیچ یک از دکترین های فنی خود را مدیون او نیست، که او فقط بر ایده آل های زندگی او برای فرد و جامعه تأثیر گذاشته است، و تنها اثری که مستقیماً از او الهام گرفته شده، مقاله ای است در مورد «حقوق زنان» ” (پایان نامه ها، ج۲). با این وجود، روابط میل با او همیشه چیزی شبیه به یک پازل و معماگونه بوده است.
میل در طول هفت سال ازدواج خود به طور فزاینده ای جذب کارکمپانی بریتانیایی هند شرقی شد و در نتیجه کمتر از هر دوره دیگری از زندگی خود کتاب منتشر کرد. در سال ۱۸۵۶ او رئیس دفتر ممتحن در کمپانی هند شرقی شد و به مدت دو سال، تا زمان انحلال شرکت در سال ۱۸۵۸، کار رسمی او را کاملاً مشغول نگه داشت. زمانی که پیشنهاد انتقال اختیارات آن شرکت مطرح شد، وظیفه او به عنوان رئیس دفتر بود که دفاعیه دولت هند را بنویسد. میل با این انتقال مخالفت کرد و اسنادی که در آنها از مدیریت شرکت دفاع کرد، نمونه‌هایی از استغاثه‌های متین است. با انحلال شرکت، به میل یک کرسی در شورای جدید پیشنهاد شد اما آن را رد کرد و با حقوق بازنشستگی ۱۵۰۰ پوندی بازنشسته شد. بازنشستگی او از زندگی رسمی تقریباً بلافاصله با مرگ همسرش در آوینیون فرانسه همراه شد. او بیشتر عمر خود را در ویلایی در سن وران، نزدیک آوینیون گذراند و تنها برای مدت کوتاهی در هر سال به خانه‌اش در بلک‌هیت باز می‌گشت.
اشتراک میل در هزینه های انتخاباتی چارلز بردلاگ، سیاستمدار آزاداندیشی و رادیکال و حمله به مدیریت رهبری. ایر در جاماییکا شاید علت اصلی شکست در انتخابات پارلمانی عمومی سال ۱۸۶۸ بود. اما حمایت مطالعاتی او از پروژه های اصلاحات ناآشنا او را در میان «لیبرال های میانه رو» نامحبوب کرده بود. او با احساس آرامش به آوینیون بازگشت بازنشسته شد. ویلای او پر از کتاب و روزنامه بود. روستاهای اطراف آن فضایی برای پیاده‌روی‌های متنوعی ارائه کرد. او می خواند، می نوشت، بحث می کرد، راه می رفت، گیاه شناسی می کرد. او به شدت به موسیقی علاقه داشت و خود یک پیانیست منصف بود. دختر ناتنی او، هلن تیلور (متوفی ژانویه۱۹۰۷)، پس از مرگ همسرش همراه همیشگی او بود. میل در تمام عمر خود یک گیاه شناس مشتاق بود و مکرراً در یادداشت ها و مقالات کوتاه به فیتولوژیست کمک می کرد. در آخرین سفر خود به آوینیون، او مشتاقانه منتظر دیدن گل های بهاری و تکمیل یک کتاب گیاه شناسی از محل بود.
میل عادات پرزحمت خود یا نگاه پرشور خود را به امور انسانی رها نکرد. مقالات جلد چهارم پایان نامه های او (1875، جلد 3 در 1867 منتشر شد) - در مورد موقوفات، زمین، کار، و در مورد مسائل متافیزیکی و روانی در فواصل زمانی پس از یک دوره کوتاه حقوقی او برای فورتنایتلی ریویو نوشته می شود. . . در سال ۱۸۶۷او یکی از بنیانگذاران، با خانم P.A. تیلور، امیلی دیویس، و دیگران، از اولین جامعه حق رای زنان، که در سال ۱۸۶۹به موضوع زنان تبدیل شد، و در سال ۱۸۶۹، بیانیه نظریه کلاسیک در مورد حق رای زنان را منتشر کرد. . آخرین فعالیت های عمومی مربوط به راه اندازی انجمن اصلاحات تصرف زمین بود که برای آن در The Examiner نوشت و چند ماه از مرگش سخنرانی عمومی کرد. رهگیری توسط دولت از افزایش غیرقابل کسب در زمین و ترویج کشاورزی بارزترین ویژگی در برنامه او بود، که آن را یک سازش با توجه به مبارزه با قریب الوقوع بین سرمایه و کار در اروپا می دانست. او در سال ۱۸۷۳درگذشت و زندگینامه و سه مقاله او در مورد دین (۱۸۷۴) پس از مرگ منتشر شد.
مجسمه برنزی میل روی خاکریز تیمز در لندن است و کپی جورج فردریک واتس از پرتره اصلی خود از میل در گالری ملی آنجا آویزان است.
تأثیر و اهمیت جان استوارت میل
میل در شیوه زندگی خود فردی بسیار ساده زیست بود. به سختی می توان تأثیری را که آثار او بر اندیشه معاصر انگلیسی اعمال کرد انکار کرد، و همچنین نمی توان در مورد ارزش روحیه لیبرال و جستجوگری که او با آن به مسائل بزرگ زمان خود رسیدگی کرد، تردید داشت. اما فراتر از آن، اختلاف نظرهای قابل توجهی در مورد شایستگی های ماندگار فلسفه او وجود داشته است. او در نگاه اول در زمره فهیم ترین فیلسوفان است. بسیاری از مردم از درک شگفت انگیز نوشته او صحبت کرده اند. با این حال، معمولاً دیری نمی‌گذرد که تردیدها شروع می‌شود. اگرچه شفافیت باقی می‌ماند، به نظر می‌رسد که گستره آن تا حدودی محدود است، و گاهی اوقات فرد این احساس ناخوشایند را دارد که در هر دو طرف سؤال به همان اندازه شفاف است.
با این حال، به اندازه کافی عجیب، این قضاوت منجر به غفلت میل نشده است. اکنون توجه کمی به همیلتون یا ویول می شود، اما نام میل پیوسته در بحث های فلسفی مطرح می شود. این تا حدودی به دلیل این واقعیت است که میل مجموعه ای از دکترین و مجموعه ای از اصطلاحات فنی را در مورد بسیاری از موضوعات (به ویژه در مورد استقرا) ارائه می دهد که در کلاس درس بسیار مفید بوده است. اما دلیل مهم‌تر این است که او به‌عنوان نوعی تجسم گرایش‌های خاص در فلسفه تلقی می‌شود که برای توضیح یا افشای آنها پیوسته ضروری تلقی می‌شوند، زیرا جذابیت قدرتمندی برای اذهان جدی ایجاد می‌کنند. بنابراین او یک فایده‌گرا است یا می‌گوید که هست. با این حال، اشاره می‌شود که هیچ چیز نمی‌تواند قوی‌تر از بخش‌هایی از نوشته‌های او علیه فایده‌گرایی نقاط ضعف این مکتب فکری را بیان کند. سپس دوباره گفته می‌شود که او یک تجربه‌گرا است (اگرچه خودش می‌گوید که نیست)، و نظریه‌های قیاس‌گرایی و ریاضیات او دائماً برای نشان دادن پیامدهای مهلک این طرز تفکر استفاده می‌شوند.
سخن گفتن بدون در نظر گرفتن کاپیتالیست بودن میل گمراه کننده است. همچنین افزودن این نکته کافی نیست که میل نظریات کاپیتالیستی را که از بنتام و پدرش به ارث برده بود، به یک شکل اصلاح کرد تا با انتقاداتی که در دوران ویکتوریا با آن مواجه بود، روبرو نشود. درست است، او گاهی اوقات چنین تصوری را می دهد (مانند مقاله اش سودمندگرایی)، اما در جاهای دیگر (مانند مقاله اش درباره آزادی) به ندرت سعی می کند این واقعیت را پنهان کند که مقدمات او کاملاً مستقل از بنتام است. بنابراین، برخلاف تصور رایج، به نظر می‌رسد که توصیف موضع دقیق میل در مورد هر موضوع مهم فلسفی بسیار خطرناک باشد. او گاهی اوقات با بی اعتنایی بی پروا به عواقبی رفتار می کرد که بیشتر برای یک رمانتیک مناسب بود تا یک فایده گرا. او کاملاً رمانتیک است، دوباره و کاملاً نماینده عصر خود در اشتیاق است که با آن به دنبال و تلاش برای جذب آخرین خط فکری عجیب و غریب است که هر گونه نشانه ای از سرزندگی را نشان می دهد. او خود ادعا می‌کرد که از نظر «توانایی و تمایل به یادگیری از همه» از بیشتر هم‌عصرانش برتر است، و در واقع، با وجود تمام تحصیلات دقیق پدرش، هیچ کس به اندازه میل در برابر تأثیرات بیگانه نبود. در نوشته‌های او می‌توان رگه‌هایی از هر باد آموزه اوایل قرن نوزدهم را مشاهده کرد.
منبع: britannica.com